Persoonlijke verantwoordelijkheid en vergiffenis

Doe zelf onderzoek rond je relatie en je persoonlijkheid

U bent persoonlijk verantwoordelijk wanneer u uzelf verantwoordelijk houdt voor uw gedrag, beslissingen en gedachten en de gevolgen daarvan. Verantwoordelijkheid voor jezelf nemen betekent niet alleen je fouten erkennen, maar ook actie ondernemen om de gevolgen van die fouten te minimaliseren of te herstellen. Er zijn onmiddellijke kosten verbonden aan het ondernemen van die actie, maar als u het ziet als een investering in een beter resultaat op de lange termijn (en uw persoonlijke groei), zijn de kosten geen last maar een geschenk.

U kunt de gevolgen van uw fout misschien niet volledig wissen, maar als u actie onderneemt om ervoor te boeten, wordt de juiste boodschap verzonden. En niet alleen communiceert het uw algemene bedoelingen aan anderen; het helpt je ook de persoon te realiseren die je wilt zijn en een volgende stap in die richting te zetten.

Zelfverantwoordelijkheid vermijden

Geen verantwoordelijkheid nemen is zeker makkelijker — op korte termijn.  Als je iemand of iets anders de schuld kunt geven, ontsla je jezelf van de verantwoordelijkheid voor de gevolgen en het leed dat ze veroorzaken. Maar vroeg of laat komen je acties en de gevolgen ervan thuis. En het lijden dat ze veroorzaken, is meestal erger dan de kosten om je fouten in het begin te erkennen. Hoe meer je verantwoordelijkheid ontwijkt, hoe meer je jezelf losmaakt van anderen, maar ook van je eigen identiteit als verbonden wezen.

Als je eenmaal verantwoordelijkheid neemt, respecteer je die verbinding en je schuld eraan. Die verbinding is immers tweerichtingsverkeer. Wanneer je de schuld afschuift en weigert verantwoordelijkheid te nemen voor je woorden en daden, sluit je jezelf af van de gaven van die verbinding. Je vergiftigt ook de bron voor anderen – vooral degenen die nauw met je verbonden zijn.

11 manieren om persoonlijke verantwoordelijkheid te nemen en verantwoordelijker te worden

Een deel van volwassen worden of evolueren naar een meer volwassen volwassene is het herkennen van de manieren waarop je niet verantwoordelijk bent. Meer individuele verantwoordelijkheid nemen voor je leven en hoe je andere mensen beïnvloedt, vereist dat je meer zelfbewust wordt. Hier zijn enkele positieve stappen om dat te doen.

1. Wees je bewust van de invloed van jouw acties en beslissingen op anderen.
Je kunt niet effectief verantwoordelijkheid nemen voor je acties als je je niet eens bewust bent van hoe ze jou en andere mensen beïnvloeden. De eerste stap is dus om je bewust (of vollediger) te worden van de gevolgen van je woorden en daden. Bewustzijn maakt het moeilijker om persoonlijke verantwoordelijkheid te vermijden, omdat het gemakkelijker is om het lijden te zien dat onze woorden en daden voor anderen veroorzaken. Hoe bewuster je bent, hoe groter de kans dat je verder lijden wilt vermijden of het goed wilt maken.

2. Stop met het verzinnen van excuses en het afschuiven van de schuld.
Als je eenmaal de gewoonte hebt gekregen om de schuld af te schuiven, is het moeilijk om te stoppen. Maar het is mogelijk. De eerste keer dat je de volledige verantwoordelijkheid aanvaardt voor je eigen woorden en daden, voel je je aan de ene kant rauw en bloot, maar ook sterker en uiteindelijk krachtiger. In plaats van de schuld te vermijden en je controle op te geven, accepteer je beide. Door verantwoordelijkheid te nemen, leg je de bal in je eigen kamp. En van daaruit kun je bewust actie ondernemen om de schade te herstellen. Als je in plaats daarvan verantwoordelijkheid ontkent en ervoor kiest een ander slachtoffer te zijn, stap je verder weg van het pad naar de krachtige en verbonden persoon waarvoor je geschapen bent.

3. Ken je grenzen.
Je kunt niet alles controleren en je kunt niet alles oplossen. En als je het probeert, hebben de dingen de neiging om zijwaarts te gaan – waardoor er meer problemen ontstaan ​​die je kunt aanpakken en oplossen. Hoe graag je onaangename gevolgen ook wilt voorkomen, zodat je kunt doen wat je wilt, niemand kan alle draden in het verbonden web van oorzaak en gevolg beheersen. Onze beperkte geest en lichamen kunnen maar zoveel tegelijk aan. Als u dit weet, kunt u beter nadenken voordat u iets doet of zegt. Het kan u er ook aan herinneren dat u weliswaar verantwoordelijk bent voor uw eigen draadtrekken, maar dat u alleen zoveel kunt doen om de gevolgen te voorkomen of aan te pakken.

4. Beken je fouten en bied je excuses aan.
Als je een fout maakt en de gevolgen leiden tot lijden voor anderen, betekent verantwoordelijkheid nemen dat je die fout erkent en oprechte excuses aanbiedt aan degenen die erdoor worden getroffen. Je zou in de verleiding kunnen komen om te denken: ‘Ja, ik heb een fout gemaakt, maar deze mensen die me daarom aanvallen, lijden er niet onder – althans voor zover ik weet. Dus waarom zou ik me bij hen verontschuldigen? ” Om te beginnen zie je op dit moment misschien niet hoe je acties hen hebben beïnvloed, maar je gebrek aan bewustzijn ontslaat je niet van de schuld die je verschuldigd bent. Als er op zijn minst een kans is dat uw fout iemand nadelig heeft beïnvloed, verliest u niets door uw fout toe te geven en u er oprecht voor te verontschuldigen.

5. Doe je best om de gevolgen voor anderen te minimaliseren.
Als je eenmaal de verantwoordelijkheid voor je woorden of daden hebt aanvaard, doe dan wat je kunt om de gevolgen voor anderen minder pijnlijk te maken. Een deel daarvan kan een oprechte verontschuldiging zijn, maar je moet ook zoeken naar manieren om de negatieve effecten van je fout te minimaliseren.Als je er bijvoorbeeld bitter spijt van hebt naar iemand uit te halen en kwetsende dingen te zeggen of te schrijven waarvan anderen getuige waren, kun je contact opnemen met die getuigen. Zorg ervoor dat ze weten dat je ongelijk had en dat de ontvanger van die harde woorden ze niet verdiende. Bied hen (en ook degenen die je gekwetst hebt) je excuses aan voor het voorbeeld dat je geeft.

6. Doe wat je kunt om het goed te maken.
Zoek niet alleen naar het minimaliseren van de gevolgen voor anderen, maar zoek ook naar manieren om goed te maken wat je hebt gedaan – ofwel om de schade te herstellen of om restitutie te geven. Als ze iets van waarde hebben verloren, kun je ze misschien niet iets zo kostbaars geven, maar doe wat je kunt. Als ze iets hebben verloren als gevolg van jouw fout, bedenk dan wat je zou kunnen opofferen om je woorden of daden te vergoeden.

7. Overweeg de gevolgen voor anderen voordat u handelt.
Wanneer u verantwoordelijkheid voor uw fouten accepteert, is de kans groter dat u de gevolgen van een actie overweegt voordat u deze onderneemt. Het is ook waarschijnlijker dat u elke actie wilt vermijden die negatieve gevolgen heeft voor anderen. Omdat je je verantwoordelijk voelt voor die negatieve effecten, weet je dat als je ze veroorzaakt, je het moet toegeven, je ervoor moet verontschuldigen en elke mogelijke aanpassing moet maken. Zeg vaarwel tegen ondoordachte acties en gewoon “doen wat goed voelt” als u geïnteresseerd bent in hoe uw woorden en acties anderen beïnvloeden.

8. Doe wat je weet dat goed is – zelfs als het moeilijk is.
Als je eenmaal de mogelijke gevolgen (voor jezelf en anderen) ziet en de negatieve wilt vermijden, is het gemakkelijker om te zien wat je moet doen. Het maakt het niet per se gemakkelijker om het juiste te doen, maar het helpt je wel om het grotere plaatje van je woorden en daden te zien.Verantwoordelijkheid nemen is echter niet beperkt tot weten welke optie anderen de minste pijn zal bezorgen. Het strekt zich uit tot de keuzes die je met die kennis maakt.

9. Verbeter uw dagelijkse gewoonten.
Persoonlijke verantwoordelijkheid heeft ook te maken met uw dagelijkse gewoonten – die u vasthoudt, die u doorbreekt en die u opbouwt door keuze en beslissende actie. Als je het grotere plaatje van je acties en hun gevolgen ziet, zie je ook de effecten van je gewoontes. Het goede nieuws is dat u uw gewoonten kunt veranderen en uw eigen dagelijkse routines op maat kunt ontwerpen. En hoewel het creëren van nuttigere gewoonten werk kost, zijn de persoonlijke kosten lager dan het vasthouden aan schadelijke gewoonten of het nalaten om betere te creëren. 10. Behandel mensen zoals je zelf behandeld wilt worden. Niemand kan verantwoordelijk worden genoemd als ze geen respect hebben voor de manier waarop ze anderen behandelen. Grotere acties kunnen meer verwoestende gevolgen hebben, maar zelfs de woorden die je met iemand anders wisselt, kunnen verstrekkende positieve of negatieve effecten hebben. En als je het grotere plaatje ziet van alles wat je zegt en doet, zul je zien dat het altijd beter is om anderen te behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Niemand heeft een oprecht en allesoverheersend verlangen om misbruikt of mishandeld te worden. Zelfs als iemand ons ervan weet te overtuigen dat we alleen pijn verdienen, weten we dat we gemaakt zijn voor iets beters.

11. Vergeef anderen en jezelf.
Je moet niet alleen degenen vergeven die boos op je hebben gereageerd. Als je eenmaal je fout hebt toegegeven, je er voor hebt verontschuldigd en al het mogelijke hebt gedaan om het goed te maken, moet je jezelf ook vergeven – zelfs als anderen ervoor kiezen je niet te vergeven. Of degenen die door uw fout zijn getroffen u vergeven of niet, vergeef hen vrijelijk om uzelf te verlossen van de pijn van uw eigen wrok en bitterheid. Het is te gemakkelijk om daaraan vast te houden als je het gevoel hebt dat iemand je nooit zal vergeven of je nooit zal zien als iets anders dan een verrader en een giftige invloed. Vergeving opent de deur naar genezing en voortdurende groei. En hoe belangrijk het ook is om medeleven met anderen te tonen en hen te vergeven voor wat ze hebben gezegd en gedaan, het is niet minder belangrijk om jezelf te vergeven. U heeft net zoveel recht op mededogen als ieder ander.

Persoonlijk verantwoordelijke personen zijn

Bescheiden maar zelfverzekerd. Ze zijn sterk genoeg om hun gebreken te herkennen, hun excuses aan te bieden als dat nodig is en hun fouten te erkennen.
In staat om grenzen te creëren. Ze beloven niet te veel en presteren niet. Ze hebben geleerd wanneer het gepast en nodig is om nee te zeggen.
Duidelijke communicators. Ze zeggen wat ze bedoelen en menen wat ze zeggen. Er is geen dubbelzinnigheid in hun berichten, en als ze beloven iets te doen, houden ze zich eraan.
Niet impulsief: Verantwoordelijke mensen nemen de tijd om hun acties zorgvuldig te overwegen voordat ze ze ondernemen. Ze overdenken de gevolgen voor zichzelf en anderen. Ze worden afgemeten aan hun woorden en denken na voordat ze spreken.
Zelfreflecterend en dapper: zelfs als de waarheid pijn doet of hen er slecht uit laat zien, zijn ze in staat om zelfreflectie te geven en dapper hun verkeerde inschatting of fout te erkennen.
Vasthoudend en zelfsturend: ze erkennen dat succes op elk gebied van het leven hard werken, doorzettingsvermogen en geduld vereist. Ze hebben wat nodig is om bij de les te blijven.
Authentiek en zelf-eerlijk: persoonlijke verantwoordelijkheid laat geen ruimte voor fakes of onwaarheden. Je moet proberen jezelf te leren kennen en je ware zelf aan anderen te onthullen.
Wat zijn de voordelen van het nemen van persoonlijke verantwoordelijkheid?
Al deze inspanningen om een ​​verantwoordelijker mens te worden, kunnen als een grote klus aanvoelen. Immers, is het niet leuker om onverantwoordelijk te zijn? Misschien als je een kind bent, maar als volwassene kan onverantwoordelijkheid veel schade aanrichten – voor jezelf en anderen.

Hier zijn enkele voordelen van werken aan meer verantwoordelijkheid:

Je zelfvertrouwen verbetert.
Je bent succesvoller in je professionele leven.
Je relaties verbeteren en mensen weten dat ze je kunnen vertrouwen.
Je hebt een kader dat je levenskeuzes en acties begeleidt.
Je wordt een mentor voor anderen.
Je trekt even verantwoordelijke mensen aan in je leven.
Je leven wordt gemakkelijker, overzichtelijker en minder chaotisch.

Neemt u persoonlijke verantwoordelijkheid?

Nu je weet hoe het eruit ziet om verantwoordelijkheid te nemen, wat komt er in je op met betrekking tot enkele van je eigen fouten uit het verleden? Zijn er mensen die een oprechte verontschuldiging eisen?
Heeft u geaarzeld om volledig eigenaar te worden en op te treden om de schade te herstellen of te vergoeden?
Is er iemand in uw gedachten die een volledigere of meer authentieke verontschuldiging verdient?
Wat ze ook hebben gezegd of gedaan als reactie op uw woorden of daden, het doet niets af aan uw verantwoordelijkheid of uw plicht om zoveel mogelijk herstel te bieden. Als je weet dat je fout zit, erken dat dan voordat je de ander op zijn fouten wijst. Door je op je eigen fouten te concentreren, blijf je al genoeg bezig. En zeggen: ‘Het spijt me, maar… ‘ helpt jullie geen van beiden.

Vergiffenis schenken gaat over begrijpen, niet over rechtvaardigen

Vergiffenis schenken heeft men altijd als een deugd beschouwd. Sommige mensen hebben het vooral moeilijk om te vergeven wanneer iemand iets doet om hen te kwetsen. Anderen zijn bereid om echt alles te vergeven. Hoe vinden we de middenweg? De eerste stap naar vergiffenis is begrip.
Weten hoe we kunnen vergeven, betekent niet dat we alles moeten vergeten wat anderen ons aangedaan hebben en waarbij ze geen rekening gehouden hebben met onze gevoelens. Het is belangrijk om te begrijpen hoe we onze woede kunnen loslaten. Maar we mogen ook niet rechtvaardigen wat niet te rechtvaardigen is.
Leren hoe we kunnen vergeven betekent niet dat het niet uitmaakt wat anderen ons hebben aangedaan. Maar we laten wel de aanvankelijke irritatie of ergernis los. Want deze gevoelens kunnen vlug in woede veranderen. Dit zal ook ons leven en de relatie met de persoon die ons gekwetst heeft, op een negatieve manier beïnvloeden. Eigenlijk helpt vergiffenis ons om hetgeen er gebeurd is, los te laten. Tegelijkertijd zetten we stappen om ons toekomstige zelf te beschermen tegen datgene wat ons gekwetst heeft.
Vaak hebben we het over het vergeven van anderen. Maar we hebben de slechte gewoonte om te vergeten om onszelf vergiffenis te schenken. De waarheid is dat niemand van ons perfect is. Dit klinkt misschien als een cliché, maar we maken allemaal fouten. Het is belangrijk dat we dit begrijpen. We zijn vaak zo streng voor onszelf dat we onszelf onhaalbare normen opleggen. Dit leidt dan tot frustratie, angst en een gevoel van woede ten aanzien van onszelf.

Erkennen dat we menselijk zijn, is de eerste stap naar onszelf vergeven. Maar we kunnen nog een stap verder gaan. Als we iets gedaan hebben dat volgens ons verkeerd is, dan moeten we ophouden met er obsessief mee bezig te zijn. We kunnen in plaats daarvan juist op zoek gaan naar een oplossing.
Wat nodig is, is dat we de denkpatronen doorbreken die ons in een doodlopend straatje brengen. We moeten integendeel een proactieve manier vinden om het probleem op te lossen. Eigenlijk zijn er twee mogelijkheden. We kunnen herstellen wat we verkeerd gedaan hebben. Is er geen manier om het te herstellen, dan kunnen we uitzoeken wat we in de toekomst kunnen doen om dezelfde fout te vermijden.

We beklemtonen hier opnieuw dat het ons niet helpt om steeds opnieuw na te denken over wat iemand verkeerd gedaan heeft. Als iets ons stoort, dan moeten we proberen om de motieven van de andere persoon te begrijpen. Welke redenen zou de ander gehad hebben om op die manier te handelen? Het kan nuttig zijn om te blijven communiceren en te zoeken naar een oplossing voor wat er gebeurd is.

Leer om te vergeven!   Vergeven maakt je een beter persoon.

Het gaat om de betere versie van jezelf.  Pijn aanvaarden nadat je gekwetst bent en proberen verder te gaan op je pad betekent vaak een grote emotionele schok. Je kan je plots heel erg eenzaam voelen en niet goed weten hoe je nu verder moet.  Aan de ene kant lijkt het gemakkelijke pad te zijn de tijd zijn gang te laten gaan en te hopen dat de tijd alle wonden zal helen. Dat vergiffenis ooit op een dag zal opdagen. De andere optie die je hebt, is de uitdaging aan te gaan om de pijn recht in het gezicht te kijken en actief het proces van vergeven in gang te zetten.

Naarmate je volwassener wordt, begin je te beseffen dat enkel de tweede optie echt de moeite waard is. Enkel op deze manier zal je erin slagen om een einde te maken aan de negatieve gedachten over degene die je zo veel pijn deed en kan het helen van de wonden die je opgelopen hebt een aanvang nemen. Nu kan je verder gaan met het verzorgen van de littekens en van jezelf.

Vergeven is niet vergeten. Het betekent geen rechtvaardiging en ook niet noodzakelijk een verzoening of het gebeurde minimaliseren. Vergeven is een zuiver persoonlijk proces zonder enige verwachting naar de uitkomst toe. Het is een daad die je enkel voor jezelf uitvoert om je te verlossen van je verleden. Het betekent vooruitgaan en zorgt ervoor dat het kwade uit het verleden geen invloed meer kan uitoefenen op je leven van vandaag.

Degene die je kwaad aangedaan heeft na verloop van tijd vergeven, betekent zorg dragen voor en houden van jezelf. Je zal merken dat de pijn stilaan wegebt en dat de wonden langzaam helen, dat je oude obstakels kan overwinnen en je kan uitgroeien tot een betere versie van degene die je voordien was. De oude pijn verdwijnt naar de achtergrond en je merkt dat je opnieuw blij kan zijn met wat je hebt en wie je bent.

Rancunes (wraakgevoelens of je gelijk halen) zijn slecht voor je gezondheid.

Wie heeft zich nou niet op een gegeven moment benadeeld gevoeld? Wie heeft hierdoor niet op een gegeven moment toegegeven aan rancune? Misschien heeft een vriend je ooit slecht behandeld of achter je rug over je geroddeld. Misschien had jij net iemand nodig en zette hij/zij  jou juist helemaal onderaan zijn prioriteitenlijst.

Wat is rancune?

Rancune is een woord dat veel gevoelens omvat die ook velen wel eens ervaren zullen hebben. Het is boosheid, een verlangen naar wraak. Het houdt je in zijn greep en de kans bestaat dat jij het net zo stevig vasthoudt. Daardoor is het moeilijk om het los te laten als je het eenmaal voelt.

Een zekere mate van koppigheid speelt hier dan ook een rol in. Zodoende raakt het bestendig tegen onze pogingen om het gevoel te verlichten. Mensen klampen zich vast aan rancune omdat ze oneerlijk zijn behandeld. Iemand heeft niet voldaan aan hun verwachtingen of iemand heeft ze verraden of bedrogen op welk terrein ook (zakelijk, in de liefde, in de vriendschap,…). Ze voelen zich afgewezen door de persoon die hun gekwetst heeft.

Degene die rancune ervaart, is vaak degene die alle details van een ruzie kan onthouden. Deze mensen hebben veel tijd nodig om te verwerken wat is gebeurd en vervolgens de ander te vergeven en door te gaan met het leven.

Vergeven na overspel in de liefde?

Veel stellen zijn het erover eens om trouw te zijn. Ze komen overeen elkaar lief te hebben en de beloften te respecteren die ze elkaar hebben gegeven. Wanneer een persoon die overeenkomst niet nakomt, ontstaat er overspel. De ontrouwe partners verbergen meestal hun ontrouw omdat ze weten wat het betekent. Ze zijn zich bewust van enkele van de gevolgen die het kan hebben, zelfs als ze later bekennen of als het ontdekt wordt. Hoe het ook zij, het slachtoffer van overspel ervaart een gevoel van verraad op twee niveaus. Niet alleen verraad van het individu, maar ook een verraad van de relatie zelf.  Overspel betekent niet alleen seks hebben met iemand anders. Je kunt ook spreken over overspel op een emotioneel niveau of een combinatie van beide. Hoe dan ook, het tast het vertrouwen aan dat het stel had. Dit is serieus omdat vertrouwen de basis is voor een gezonde relatie. Overspel is een ander gebied in het leven waar mannen en vrouwen hun verschillen hebben. Volgens verschillende studies hebben mannen de neiging meer aangedaan te zijn door de seksuele ontrouw van een partner. Aan de andere kant vinden vrouwen emotionele ontrouw pijnlijker. Dit is een schatting, we weten dat elke zaak anders is. Er zijn verschillende oorzaken voor overspel.  Maar men vergeet vaak dat overspel ook kan ontstaan als een symptoom van een probleem in de relatie of een verlangen naar meer intimiteit.

Overspel is een kruispunt met veel verschillende paden. Veel van die paden leiden tot vergeving. De behoefte om te vergeven en vergeven te worden is heel gewoon. Daarnaast gaat het niet alleen om het herstellen van de relatie, het gaat ook om het herstellen van iemands beeld van zichzelf. Niemand vindt het leuk om zichzelf als een bedrieger te zien. We willen niet geloven dat we niet betrouwbaar zijn en dat we beheerst kunnen worden door passie en instinct.

In veel gevallen is vergeving ook de eerste stap naar genezing van de relatie. Wanneer iemand zich verraden voelt, is vergeving de basis waarop het stel hun relatie kan herstellen. Vergeving is ook de basis voor het herontdekken van vertrouwen, respect en misschien zelfs liefde. Aan de andere kant is vergeving vaak gekoppeld aan “vreemde” ideeën of mythes die verwarrend kunnen zijn, zoals de volgende:
Vergeven toont aan dat je een goed persoon bent.
Het maakt een einde aan conflicten en kan het herstel van de relatie terug op gang brengen.
Als je vergeeft, transformeert het negatieve gevoelens in positieve.
Vergeven hoeft niet vergeten te zijn maar het wel een plaats kunnen geven en de bladzijde durven omslaan.
Vergeven is toegeven dat je eigen gevoelens niet gepast of gerechtvaardigd waren.
Vergeving houdt niet in dat je iets in ruil vraagt of moet krijgen of dat de ander moet blijven boeten voor wat hij/zij gedaan heeft.
Iemand die overspel gepleegd heeft kan ook leren uit de fouten en eenmaal overspel betekent niet dat men dat opnieuw gaat doen.  Overspel is geen karaktereigenschap van een persoon, maar veeleer een gevolg van een samenloop van factoren waarbij de oorzaak/waarheid vaker bij beide personen ligt en niet enkel bij de persoon die het overspel pleegt.
Vergeven betekent terug toekomstgericht kijken in plaats van in het verleden te blijven vasthangen. Het betekent oplossingsgericht werken, helpende gedachten naar boven brengen in plaats van destructief te blijven handelen en voortdurend niet helpende gedachten in je geest toe te laten.

Bronnen

https://liveboldandbloom.com/06/self-improvement/taking-personal-responsibility

www.seksuologieonderzoek.be

www.verkenjegeest.com